MAKALE KÜNYESİ

Makalenin Başlığı-Yılı: Televizyonda çocukların en çok seyrettikleri saatlerde gösterilen filmlerdeki şiddet düzeyleri-2004

Yazar ve Dergi Bilgileri: Ünal AYRANCI, Nedime KÖŞGEROĞLU, Yasemin GÜNAY-Anadolu Psikiyatri Dergisi. Sayı:5 Sayfa: 133-140

Makalenin Amacı: Televizyondaki filmlerdeki şiddetin sıklığı, süresi ve türünü belirlemek ve şiddetten korumak için önerilerde bulunmaktır.

Araştırma Soruları:  En yüksek oranda izlenen şiddet türü nedir?  Toplam sürenin ve toplam şiddet süresinin yüzde kaçını oluşturmaktadır?  Fiziksel şiddet türünde en çok saptanan nedir?

Türü: Tanımlayıcı özellikte çalışma

Örneklem/Katılımcı: Hemşirelik bölümünden 5  hemşire öğrenci

Bulgular:

Anlamlı Bulgular

 *Seyredilen 80 filmdeki şiddet oranı %33.1 bulunmuştur.

                  *En yüksek oranda fiziksel şiddet bulunmuş olupğ toplam sürenin %13.8’ini, toplam şiddet süresinin de %41.7’sini oluşturmaktadır.

                   *Fiziksel şiddet oranları arasında en yüksek oranda yaralama saptanmış, bunu vurma izlemiştir

                    *Ruhsal şiddet öğesi olan endişe 3.5 dakika ile en yüksek oranda olup bunu 2.8 dakika ile korkutma izlemiştir.

                    * Sözel şiddet öğelerinden azar  5.6 dakika ile en yüksek oranda bulunmuştur.

Tartışmalı Bulgular:

                     *Araşturmada  özel TV’lerdeki genel şiddet düzeyi oldukça (%33.1) yüksek  bulunmuştur. Bazı araştırmacılarda yaptıkları çalışmalarda TV şiddetinin çok yaygın olduğunu vurgulamışlardır. Araştırmasını TRT kanallarında yayınlanan film ve diziler üzerinde yapmış olan Büker (1988) bu oranı %11.5 olarak bildirmiştir. Bu durum özel kanallardaki şiddet sahnelerinin daha denetimsiz olduğunu düşündürmektedir. Bu çalışmada saptanan şiddet sahnelerinin yarıya yakınının  (%41.7) fiziksel, sözel ve ruhsal şiddet türlerinin toplamının %58.3 şiddetin yaygınlığını göstermesi açısından önemlidir. Korkutma endişe, tehdit, azar ve küfür gibisözel ve ruhsal şiddet öğeleri içeren film görüntüleri ayrıntılı açıklamalarla tekrar tekrar ekrana getirdiğinde izleyenlerde stres ve anksiyeteye neden olabilmektedir.  Varılan ortak sonuç, sürekli medya şiddetiyle iç içe olan çocuklarda antisosyal davranışların geliştiğidir.

Öneriler:

TV’nin aynı zamanda, eğlendirici, dinlendirici ve bir eğitim aracı olarak da var olan gücü göz önüne alındığında, TV’den tamamen kopmaya çalışmak yerine, şiddet içeren prpgramlardan uzak kalabilmenin yolları aranmalıdır.

TV kanalları, sorumlu yayıncılık anlayışı içerisinde, çocukların televşzyon izleyebilecekleri saatlerde çocuklar için olumsuz içerik özellikleri taşıyan yayınlara yer vermemeyi, bir sorumluluk sorunu olarak görmelidirler

Ayrıca konuyla ilgili kişiler ya da yetkili kurumlar tarafından 3 ay, 6 ay ya da bir yıllık yayın dönemini temsil edecek, çocuk programlarının da bu açıdan inceleneceği çalışmaların yapılması yararlı olacaktır.

TV’de şiddetin varlığı yokluğundan çok, artık aşırı TV seyretmenin şiddete ya da şiddetli davranışa yol açabilmesiyle ilgili daha fazla çalışma yapılmasına ihtiyaç vardır.